Daha öncede dediğim gibi bir varım birde yoğum.Bir türlü f ırsat bulup yazamıyorum.Kuzularım beni çok yoruyor.Ortalama kırk günde bir hastalanıyorlar .İyileştiklerine sevinirken bir de bakıyorum ki tekrar hapşırmaya başlamışlar.Allah beterinden korusun inş.Bu arada Zehrayı anaokulundan aldık.Bu sefer o gitmeyi çok istediği halde.Domuz Gribi salgını bizi korkuttu.Sanki evde kalırsa ona bulaşmayacakmış (!) gibi düşündük,daha doğrusu babası düşündü.İnş seneye gidecek..
Bir gece Zehra çok kustu .Doktora götürdük,apandistten şüphelendiler.Geceyi orda geçirdik.Sonunda bağırsaklarına dışarıdan aldığı bir mikroptan dolayı bu duruma geldiğini söylediler.Ve bu arada öğrendik ki zehranın bir küçük dalağıda varmış .Ona Rabbimin bir lütfu bu..Yediği iğnelerden sonra iyileşti.Tabi iğneleri yaptırmak hiç kolay olmadı.İki sefer bahçeye kaçtı.Çığlık çığlığa ..Birde hastanede yattığı gece eline kelebek takan hemşireye dediği laf yok mu?gülmekten kırdı bizi.Hemşire iğneyi takarkan " bak ,hiç acımayacak " deyince Zehra "o zaman kendine tak" demezmi.Sen çok yaşa emi kızım.HAYIRLA YAŞA,MUTLULUKLA YAŞA!
