17 Haziran 2008 Salı

Her işte bir hayır var!

Eltimin oğlu,ailesiyle gittiği bir sünnet düğününde yandı.Elinde uçan balon vardı.ve balon patladı.Çeversindeki çocuklardada hafif yanıklar var .bazı çoçukların saçları kavrulmuş.Allaha şükür 1. derece yanık.İnş kısa zamanda iyileşecek.Fakat yüzü daha kötü de yanabilirdi ve iyileşmesi imkansız hasarlar da bırakabilirdi.Baloncu balonun patlaması ile birlikte ortadan kaybolmuş yani kaçmış.Balon büyük bir sesle patlamış ,davetliler bomba sanıp paniklemiş.İnsan hayatını tehlikeye sokan bir oyun aracının bu şekilde rahat satılması çok acı değil mi?O akşam bizde sünnete gidecektik.Eşim ,çocuklarla gitmek zor olur deyince gitmekten vazgeçtik.İyi ki gitmemişiz.Eğer gitseydik sanırım yaralananlar arasında bizim çocuklar da olacaktı.

15 Haziran 2008 Pazar

BUGÜNÜN YAZISI YETİŞMEDİ!

Günün telaşından bilgisayarın başına oturamadım,dolayısıyla bu günün yazısını yetiştiremedim.Ancak bu vakitlerde bilgisayarın başına oturabiliyorum.Bugün Zehra, 'anne!bu günde doğum günü yapalım 'deyip durdu.Ona doğum günlerinin senede bir kere olduğunu anlatmak epey güç oldu.

Uzun bir süre kayınvalidemde kaldığımız için çocuklar sokağa çıkıp oynamaya pek alışmışlardı.Kayınvalidemin evi müstakil ve bahçeli olduğu için çocukları dışarı çıkarmak orada kolay oluyordu.Şimdi kendi evimize geçtik.Çocuklar apartman hayatına dönünce sıkıldı haliyle.Biraz onları rahatlatmak birazda değişiklik olsun diye balkona leğeni koyup içini su ile doldurdum.İçine banyo köpüğü ekleyip köpürttümBirazda oyuncak ilavesiyle, çocukların gönlünü hoş ettim.Aslında zehra ,leğen yerine plastik havuzunu su ile doldurmamı istiyordu .Tabi geçen seneden havasını boşalttığım için bu mümkün olmadı.Ama ben bu su ile oynatma işine her izin verişimde bundan pişmanlık duyuyorum çünkü sudan çıkartmak istediğimde Zehra çığlığı basıyor.E bunu gören Yusuf dururmu,o da başlıyor bağırıp ağlamaya .Böyle olunca,
tabi ben de bir daha onları suya sokmayacağım deyip karar alıyorum ama sonra gene onlara kıyamıyorum. Evlat sevgisi işte!hiç bir şeye benzemiyor.Üniversitede bir hocamız "annelik eziyet çekmek,zahmet çekmek demektir" demişti."çekilen zahmet sevgiyi arttırır .Anne ile evladı yakınlaştırır. Anne doğum esnasındaki çektiği sancılarla evladına bağlanır."demişti.Sezaryanla doğum yapan annelerin evlatları ile olan bağları ,normal doğum yapan annelerin evlatları ile bağlarından farklıymış.Bu bağ normal doğumda daha fazla olurmuş(çekilen zahmetten ötürü) .
O zamanlar bu kadar iyi anlayamamıştım ama şimdi çok iyi anlıyorum kıymetli hocamızın sözlerini.

Bugün BABALAR GÜNÜ!


Babamın ve Eşimin babalar gününü kutluyorum.Eşim esasında böyle günlere, meteryalist güçlerin oyunları olarak baktığı için kıymet vermez.Fakat bu gün onun aynı zamanda babasını kaybedişinin kırkıncı günü!.Babasız geçen kırkıncı gün! O yüzden bu gün onun için hüzünlü bir gün.Allah kayınpederimi nur içinde yatırsın.Mekanını cennet eylesin!

13 Haziran 2008 Cuma

Nice Senelere!


Bugün yusufum 2 yaşını doldurdu.Bu gün için bir hazırlık yapamadım daha doğrusu zamanım olmadı.Babası eve gelirken pasta getirdi.Üzerine mum ve maytap koyup yaktık.Yusuf "koktum,koktum" desede ablası ile birlikte mumları söndürdü.Zehra biraz kıskandı."anne,bende iki yaşını doldurdum dime" deyip durdu.Sena, maytapın çıkardığı ışıktan hiç tırsmayıp gözlerini pastaya dikti.Bugün yanımızda anneannemizde vardı..Senin için bir hazırlık yapamadım Oğlum!ama seni çok seviyorum.Nice seneleri hep beraber geçirmek DİLEĞİYLE...
NOT:Bu resimi başka 1 gün çekmiştim.

12 Haziran 2008 Perşembe

EN SONUNDA!


Merhaba!
En sonundan yazı yazmaya başladım.Bunu epey zaman önce istemiştim ama ancak şimdi kısmet oldu..3 çocukla herşey planladığın gibi olmuyor tabii.Onlar uyuduklarında şu şu işlerimi yaparım diyorum,ama nerdeeee. O gün şansıma yaa çok az uyuyolar.Hatta onları uyuturken harcadığım zamandan daha az uyudukları bile oluyor ,ya da hiç uyumuyolar
.Bazende biri uyuyor diğeri uyumuyor.Uyuyan kardeşini uyandırıyor.böyle olunca bırakın planladığım işi yapmayı sinirden çatlıyorum.Çevremdekiler ve bunların başında da eşim çocuklara karşı çok sabırlı olduğumu düşünüyor olsada ,bence sabırlı değilim.aralarında çok az yaş farkı var. Kızım 3,5 yaşında .onun yaşında ki birçok çocuğun tek bir kardeşi bile yokken onun biri 2 yaşında diğeri 7 aylık iki kardeşi var.bazen kardeşlerini kıskanıp onların bizim beğendiğimiz hareketlerini taklit ediyor.onun bu hali içimi cız ettiriyor.tabiii bunlar gibi daha neleeer var anlatacak.İnşallah daha sonra.....