Doğduğun gün dün gibi aklımda.Sen gününü beklemeden bir ay evvelden hayatımıza girdin.Hazırlıklarımı bile yapmamıştım.Doktor "doğum yapmak üzeresin" dediğinde gözlerim dolmuş ağlamıştım.Sanırım korkmuştum.Sonra seni ilk kucağıma aldığım zamanı hatırlıyorum.Anneliği o zaman , şimdi hissettiğim gibi hissedememiştim.Daha çok şaşkındım.Sonra erken doğduğun için seni ve beni 9 gün hastanede yatırdılar.Kilon iyi olduğu için küveze girmedin ama sabah akşam (enfeksiyon kaptığın için) iğne oluyordun.İşte o zaman anaçlığım başladı.Sen iğneye gittiğinde içim kıyılıyordu.İğneden geldiğinde o küçüçük ellerin delik delik oluyurdu.Öyleki kırk gün boyunca o izler gitmedi.Çok uslu bir bebektin.Fakat bu uzun sürmedi,yürüteçle birlikte gerçek kimliğini gördük.Evde dökülmedik,kırılmadık ,karıştırılmamış bir şey bırakmadın.Bizim evi dağıttığın gibi oturmaya gittiğimiz diğer evleri de karıştırdın.Ben "yapma "dedim .Sen ısrarla yaptın.Ben "otur"dedim.Sen "niyemiş" dedin.Bu böyle sürdü gitti.Şimdi geride 5 yıl bıraktık.Artık hanım bir kız olma yolundasın.
Arkadaşlarının ve Caoıu 'nun doğum günü etkinliklerinden o kadar etkilendin ki bizden doğum günü istedin.Bizde seni kırmadık.Sevdiklerimizle birlikte doğum gününü kutladık.Nice yıllara kızım!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder